-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
แอ้เจอคุนยาย เดินหลงทิศยุหน้าเซเว่น(หนองไผ่ล้อม) แก่มากเลยค่ะ แกหอบเสื้อผ้ามัดมากะผ้าห่มคล้องคอ เดินถามคนไปทั่วที่นี่ใช่หนองไผ่ล้อมมั่ย แล้วดูทาท่าแกจะเปนลม แอ้ถามว่าคุนยายจิไปไหนหน้อ??? แกบอกว่าแกหลงทิศ มาตามหาลูกสาว ที่หนองไผ่ล้อม แกมาจาก อ.ปะคำ บ.ปรางค์
แอ้ถามลูกสาวยายชื่ออะไร ยุที่ไหนแถวไหน แกจำอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง ก็เลยให้แกให้ขึ้นมานั่งบนรถพักก่อน ตอนนั่นประจวบกับแอ้มาสั่งเสื้อให้คนงาน เลยบอกคุนยายรอนู๋ในรถก่อนนะเด่วไปส่ง นั่งรอในนี้ พอแอ้สั่งเสื้อเสด แกเดินหายไปไหนไม่รุ แอ้ก้อตกใจ เอ้า ทำไงทีนี่ พอมองไปไกลๆเหนหลังแกไวๆ เลยไปรับแกมาแล้วชวนแกคุย นู้น นี่ นั่น สักพักแกก้อบอกว่า
"ฉันหลงทิศ มาหาอีเล็ก ซอยหนึ่ง หนองไผ่ล้อม " เท่านั่นแหล่ะค่ะ อิฉัยลุยหาซอยหนึ่งหนองไผ่ล้อม มีอะไรไม่รุ มาดลใจให้หยุดตรงหน้าอพาตเม้นหนึ่ง อิฉันลงไปแล้วนะค่ะ แต่ก็กลับขึ้นไปใหม่ มีป้าคนหนึ่งแกออกมาจากร้านขายของ แอ้ก็รถจากรถอีก ลงมาถามว่า ซอย1หนองไผ่ล้อมยุตรงไหนค่ะ??? ป้าแกบอกว่า นี่แหล่ะซอย1 หนองไผ่ล้อม ที่นี่แหล่ะ !!! แอ้ก็บอกไปว่า พอดีเจอยายคนหนึ่งตามหาลูกสาว ยังไม่ทันพูดจบ แกบอกว่าใช่ยายผมขาวๆไหม๊ แอ้ก้อบอกว่าใช่ ป้าแกบอกว่า เอาลงมาๆๆๆๆ ลงมาเลย ลูกแกยุข้างบ้านป้า แกมาจากปะคำ โอ้ยยยย ไปเจอแกที่ไหน มายังไงหน้อหนิ แกหลงลืมหมดแล้ว
โอ้ มาย กอส !!! แอ้ อึ้ง ทึ่ง นี่เราจอดตรงคนรุจักแกพอดี ตรงบ้านลูกสาวแกพอดี อะไรจะบังเอิญขนาดนี้
Source : siamupdate.com
0 comments:
Post a Comment